Echoden hun zelfkant

het machtige koor
zong met bazuinen
een bloedstollende finale

maar in krochten
en spelonken dansten
dissonanten al hun valse toon

in het verwaaien
verdraaide de harmonie
woorden klonken niet meer synchroon

echoden hun zelfkant
zonder de glitter en glamour
van kerk en orkest

zij hebben de deuren geopend
de elitaire veste verlaten
zingen nu op pleinen en straten


wil melker
04/01/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl