vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Pesten
Pesten.
Een wereld.
Dat hoort niet bij elkaar.
Sommige mensen die iets van 80 zijn.
Ze denken daar aan. Elk jaar.
Sommige mensen zijn zo gepest en getreitert.
Dood.
Leven verloren. En dan.
Heeft de pester zelf.
Ook een shock. Waarom had die dan. Niet wat eerder bedacht?Dat diegene nu nooit meer lacht.
De wereld met z`n allen.
Op tegen pesten? Hoe zouden we het kunnen stoppen?
Hoe konden? Nee hoe kunnen.
Plagen is voor de grap.
Pesten doet pijn.
Blauwe plekken op je huid. Gaan vanzelf wel weg.
Maar vanbinnen. Daar zitten ze. Voor altijd.

Ingezonden door
Geplaatst op
02-01-2013
Over dit gedicht
Dit is een zielig gedicht over pesten.
Geef uw waardering
Op basis van 11 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
PestenReacties op ‘Pesten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!