Vergissing?

Vergissing?

Ik herinner me het nog precies toen ik het hoorde
De woorden hoorde die mijn ziel doorboorde
Vergeet nooit meer de plek waar ik toen zat
Het was het moment waarop ik alles om me heen vergat
Ik heb God vanaf dat moment veracht en gehaat
Ik zei God is net als jij, net als jij die nu niet meer bestaat
God was voor mij ook dood gegaan
Op het moment dat ik het verpletterende nieuws moest ondergaan
Ik kan je niet meer terug halen
We kunnen niet ruilen, zodat ik jouw prijs kan betalen
Jij zal voor altijd weg zijn
En bij mij zal voor altijd blijven, de helse pijn
Maar de Heer heeft mij weer gegrepen
Nu voel ik me stukje bij beetje weer begrepen
De Heer heeft me geleerd dat het zo moest zijn
Ook al kan ik nog steeds niet aan je denken zonder pijn
Ik heb het moeten accepteren
Of ik het kan verwerken, de tijd zal het moeten leren
Soms is er nog steeds dat onbegrip waarom moest jij dood
Soms schreeuw ik tot God in de diepste nood
En huilend vraag ik waarom
Waarom altijd de goede mensen: dat is toch krom?
Ik weet dat ik zo niet mag denken want het is Gods beslissing
Maar ik kan er niks aan doen soms vraag ik me af: was het geen vergissing?