1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

ze lieten me geloven dat ik dom was.

xo4.

Elke dag weer die oorverdovende pijn,
Dat gevoel dat je niet meer je zelf kan zijn.
En niemand je accepteerd zoals je bent,
En niemand die al dat verdriet naar zich toe zendt.
Moet ik me op dikheid laten testen?
Of is dat niet de reden dat ze me elke keer weer pesten?
Het is gewoon dat iedereen me haat..

Mensen kijken naar me op straat.
Ze wijzen, en fluisteren en iedereen lacht,
Ik denk dat iedereen het zelfde over me dacht.
Dik, lelijk en stom,
Maar zo ben ik niet ! En ikben ook niet dom.

Een traan rolt over m'n neus,
Iedereen scheld me uit voor kneus.
Pijn en golven van verdriet voelde ik waarom kan ik er niet tegen dat iedereen dit flikt?
Ik voelde vaag dat iemand me aantikt.
Ik keek betraand op,
En kreeg een schop.

Ik voelde niks meer, ik wilde er niet meer zijn,
En dat allemaal door die oorverdovende pijn.
-------------------

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Pesten is geen grapje.

Geef uw waardering

Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Pesten

Reacties op ‘ze lieten me geloven dat ik dom was.’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

ze lieten me geloven dat ik dom was.