Grote broer-gevoelens
Kamp.
Jongeren.
Gezelligheid.
En dan is hij daar.
Hij plakt meteen al tegen je aan,
alsof hij je al maanden kent,
en dan bedoel ik niet vriendschappelijk.
Jij gaat er in mee.
Je kan geen nee zeggen,
weet niet hoe je grenzen aan te geven
en kiest de makkelijke weg.
Je laat het allemaal maar toe.
Ik bekijk jullie zo eens van een afstandje.
En als ik jou zo met hem zie...
Het voelt niet goed.
Hij bespeelt je, kneedt je,
kan zo ongeveer alles met je doen.
Noem het raar,
maar ik begin toch een beetje
grote broer-gevoelens te ontwikkelen.
Ik wil niet jouw beslissingen maken.
Ik probeer je alleen tegen hem,
dan wel tegen jezelf te beschermen.
Kijk uit.
Kies je eigen weg.
En vooral, alsjeblieft,
hou hem op afstand.
Reacties op ‘Grote broer-gevoelens’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!