vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
als ik een paard was
Ik wil geen paard zijn,
een paard moet werken en sporen doen pijn.
Een paard moet een bit in zijn mond,
en staat daarna weer in zijn stal tot de ochtendstond.
Een paard poetst nooit zijn tanden,
en aan de teugels hangen soms harde handen.
Een paard moet passen zijwaarts achteruit en vooruit,
en kan de wei of stal soms niet meer uit.
Ik wil een paard zijn,
een paard helpt mensen en dat is fijn.
Een paard doet diensten zonder vragen,
zou zich zelfs een ravijn in wagen.
Een paard mag op wedstrijd met rozetten aan,
en naar het bos met groene bomen gaan.
Ja, ik wil een paard zijn.
Reacties op ‘als ik een paard was’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!