ik en mijn lijf

ik had hard gestreden,
veel geleden.
maar de trots die ik kreeg,
dat bracht veel teweeg.

mensen keken me vaak na,
maar ik voelde me mega.
maar toch voelde ik me nog steeds niet dun genoeg,
het was een pijn die ik elke dag met me mee droeg.

genieten deed ik niet meer,
en ik zorgde ook niet meer voor een fijne sfeer.
mijn gewicht was een probleem,
maar na een tijdje werd het extreem.

stoppen met eten,
en later ook met keten.
mijn energie ging op in de sport,
en veel eten kwam ik te kort.

ik werd een meisjes zonder vet,
maar de vakantie heeft mij gered.
daar kwam ik heel veel aan,
maar na de vakantie moest ik van mezelf weer verdergaan.

vanaf toen ben ik op het verkeerde pad beland,
ik hou niet meer alles in de hand.
eetbuien plannen,
daarna alles eruit gooien en kei hard rennen.

anna werd vergeten,
boulimia werd welkom geheten.
nu ben ik weer op mijn oude gewicht,
dus kei hard trainen ben ik weer verplicht.

niemand begrijpt mijn leven,
maar ik zou niemand dezelfde willen geven.
vele meiden zijn jaloers op deze meid,
geen van al deze meiden kent de achtergrond deze strijd.