Dichtend nachtbrein
Midden op de dag een idee
Snel wil ik gaan schrijven
Maar de woorden werken niet mee
Het papier zal onbeschreven blijven
Want is het buiten nog licht
Dan kom ik niet veel verder dan
Hoogstens denken aan een gedicht
Alsof het licht mijn brein verdoven kan
Ook al sta ik op scherp met
Mijn vingers, pen en papier
Wanneer een woord zich verzet
Kan het niet nu en niet hier
Pas als de schemer komt
Als de felle lichten doven
En de geluiden zijn verstomd
Komt het op gang daar bij mij boven
Wanneer ik in bed lig, ’s avonds laat
Dan komt de inspiratie vanzelf
Lijkt alsof mijn brein pas werken gaat
Rond een uur of elf
Misschien is dit herkenbaar
werkt ook uw brein pas laat
En valt het u ook zwaar?
Dan geef ik u deze raad:
Komt deze kwaal ook bij u voor?
ook last van een dichtend nachtbrein?
Ik geef als advies: ga maar gewoon door
met dichten, dat is het enige medicijn.
Reacties op ‘Dichtend nachtbrein’
-
Leuk gedicht, erg herkenbaar
Bi-proud-of-you - 26-03-2013 om 20:43
-
Ook herkenbaar bij mij ;)
08ysn - 16-05-2013 om 01:18