Verankerde pijn

> Na al die jaren doet het nog steeds pijn,
> dagelijks in angst leven nee dat was niet fijn.
> De gebaren begonnen al in de klas,
> ik wist meteen hoe laat het was.
> Om 4 uur ging die bel,
> en dan begon het gekwel.
> De klappen en schoppen kwamen hard aan,
> en dacht angstig wanneer laten ze me nou weer gaan.
> Ontsnappen aan die hel kon ik niet,
> het gebeurde iedere dag dat deed me veel verdriet.
> Ik rende door onze wijk heen en weer,
> was bang en verdrietig keer op keer.
> Nu 30 jaar later komt het weer terug die pijn,
> en vraag me af, mag ik er wel zijn?



Dominique