vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Neerslachtig
De tijd tikt zo traag...
Ik stopte niet met
dat gezaag en geklaag.
Ik voel me zo melancholisch
en laag.
Op mijn rug de ellende
die ik altijd meedraag.
De wind waart in mijn maag
het is zo donker vandaag
gewoon iemand bij me
hoe graag...
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
22-12-2012
Over dit gedicht
Hoe zal het zijn, je te zoeken in de verte in het niet zijn, in het alleen zijn
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid LeegteReacties op ‘Neerslachtig’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!