Mijn schuld
Het was een ongeluk
En niet jou schuld
Dat heb ik al zovaak gehoord
Maar vergeten kon ik het niet
Het bleef mijn schuld
Die kinderen had ik kunnen beschermen
Maar ik bleef staan, ik was te laf
Ik zag het vuur verder komen
Maar wist niet meer wat ik moest doen
Er werd ook van die kinderen gehouden
Maar ik dacht alleen aan mezelf
Ik durfde niet het risico te lopen
Had ik het maar wel gedaan
Ik had dan misschien mijn leven verloren
Maar maakte dan dit niet mee
En redde misschien een kinderleven
Zij hadden nog een heel leven voor zich
En zaten nog maar net op school
Ik kreeg hulp voor mijn problemen
Want zelf kon ik er niet doorheen komen
Ik had geen honger, dorst of slaap
Ik kon alleen maar aan die kinderen denken
Er werd hulp voor mij geroepen
Maar ik nam het eerst niet aan
Toch heeft zij mij erdoorheen geholpen
En ben nu opnieuw begonnen
Ik ben nu blij voor haar hulp
Want kan nu weer verder leven
Ik besef nu dat het beter was
Maar denk nog steeds vaak aan die dag
Die dag zal ik nooit vergeten
het is zo gegaan en ik kan het niet meer terugdraaien
Ik leef nu weer verder zonder hulp
Ik lig nog vaak wakker en val niet in slaap
Maar ik moet verder
Gebeurt is gebeurt

Ingezonden door
Geplaatst op
25-11-2008
Over dit gedicht
over iemand die een schuldgevoel heeft omdat ze bleef staan, dankzij hulp van buitenaf heeft diegene het gered
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Neerleggen Opnieuwbeginnen Schuldgevoel VlammenReacties op ‘Mijn schuld’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!