het licht gedoofd

ik zie een klein meisje
een meisje met een lach,
ja dat is ze van buiten
dat was een deel wat iedereen zag

Maar niemand zag de binnenkant
zo kwetsbaar en zo klein,
ze kon alleen maar huilen.
Want ze had veel pijn.

Haar leven was als een klein kaarsje
Zo kwetsbaar en zo teer.
door het kaarsje uit te blazen,
valt het zachtjes neer.

geen zin meer om te lachen.
al weken depressief.
Maar toch aan het lachen,
wat is haar lach toch lief.

Haar verleden weggeroofd,
want haar kaarsje was eerst nog sterk.
Maar nu langzaam aan het doven,
voor ze echt vertrekt.

Steeds meer sluit ze zich af,
en verranderd ze alles wat ze wilt.
Haar haar, kleding en gedrag,
want deze pijn is wat ze niet wil.

Haar ziel is als dat kaarsje,
Het wakkerd langzaam uit.
ze sluit haar ogen,
en neemt ze haar besluit.

Het kaarsje valt uit,
het licht is gedoofd.
Ze ligt roerloos op de grond,
op zoek naar de rust waar zij in geloofd.