Verkleurde vriendschap
De vriendschap verkleurde zich
van wit naar roze...
Het was toen niets
enkel wat leegte
het was zinloos.
We kleurden het samen in
met eenzelfde potlood
nee niet met stift
dat is te gevaarlijk.
Het was een roze wereld
met roze olifantjes
en vliegende koeien in de lucht.
Soms verkregen we weer witte vlekken
zaten en kwamen we weer samen
en kleurden de lege vlekken weer in.
Met je linkerhand pakte
jij een zwarte potlood
en langzaam verknoeide
jij alles.
Steeds langzamer stiller
in het geheim
heeft je kwade linkerhand
het verpest.
Ik had geen zin meer...
Gomde alles weg.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
13-12-2012
Over dit gedicht
Ieder mens moet beschikken over een groot kerkhof om er de fouten van zijn vrienden in te begraven
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kleur VriendschapReacties op ‘Verkleurde vriendschap’
-
leuk om te lezen zo ;) ! liefs(:
Verwijderde gebruiker - 17-12-2012 om 15:05