Hoe mooi de klanken klinken

Hoe mooi
de warme klanken klinken tussen koude stenen kaal gebogen
glashelder langs in lood gevatte ogen
hoog boven de pilaren paaldansend naar beneden
alsof het ballerina’s waren

Gevleugeld door bas en grote trom
subtiel gevuld met blazers waait een kleurig strijkersaureool
in de kathedraal rondom
Duizend klanken dansen vederlicht
aaien onze oren en strijken onze ogen dicht

Finaal sterft de muziek in de gewelven uit
Geen klank is meer te horen
gedaan het dansen gedaan het aaien van de oren
angstvallig stil de kathedraal
De dirigent krijgt niet de kans te buigen naar de zaal
Het handgeklap barst uit massaal
publiek veert op het lijkt op in extase geraken

Terug de strijkstok op de snaren
Weer dansen langs pilaren de klanken op hun best
en versmelten in de extase van publiek en het orkest

Hoe mooi klonken de klanken
dansend langs de pilaren alsof het ballerina’s waren