vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Om van alles en iedereen
Ik heb heimwee
naar van alles en iedereen
heimwee, ik voel me alleen
ja ik heb heimwee en verdriet
Ik moet huilen
om van alles en iedereen
huilen, een intens geween
ja ik moet huilen van verdriet
Ik kan niet slapen
door van alles en iedereen
niet slapen, vele nachten aaneen
ik kan niet slapen van verdriet
Ik heb pijn
om van alles en iedereen
pijn als een zware steen
ja pijn door verdriet
En nu
hoe kan ik nog leven
me fatsoenlijk onder de mensen begeven
met het verdriet continu
Al mijn heimwee
en diepe pijn
nemen me mee
naar een afgrond ver van hier
het brengt met tot tranen
om vanalles en iedereen
Reacties op ‘Om van alles en iedereen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!