vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
vroege ochtend
jeetje het is nog zo vroeg
de torenklok sloeg
nog maar amper vijf slagen
helder was het licht
dat viel op mijn gezicht
zal ik het wagen
met de moed der wanhoop
dat ik zachtjes naar beneden sloop
de koffie liet geuren
de dageraad
laat
zich nog niet kleuren
de krant valt in de bus
nog iemand vroeg op dus
nu nog geen nieuws lezen
koffie in mijn hand
om me aan te warmen
broodjes in de oven
geschoven
nog even niets hoeven
al hoor ik al een auto zoeven
over het beton
het leven dat weer vroeg begon
nu nog wachten op de zon
die mijn dag zal kleuren
Reacties op ‘vroege ochtend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!