Heil Jansen

Zonde van die Rolls…


Er was een leider opgestaan
Heel Nederland liep er gedwee achteraan
Hij kon oreren en was ad rem
Vanaf de tribune schalde zijn stem:
‘komt allen tezamen en jubelt mij na
Heil Jansen, heil Jansen, halleluja!’

Zijn slagzin was simpel maar vindingrijk:
‘zo lang je me volgt, heb ik altijd gelijk’
Dat deed men in drommen, bij beter weten
(wat destijds misging, leek ieder vergeten)
Als een rots in de branding zo stond hij daar.
On-nederlands denk je? Dat dacht je maar!

Het volk werd van alle kanten beloerd
En wie hem niet zinde, werd afgevoerd
Zo hoorde het ook en zo wilde men het:
geen vijand ontkwam aan het zwaard van zijn wet!
Toch ving hij niet iedereen in zijn net:
M’n buurman en ik gingen in het verzet!

Op een dag strandde Jansen bij ons voor de deur
Met een lekke band , verschoten van kleur
‘Ik beveel je te helpen, verwissel mijn band’
Riep de ploert, ‘doe het voor volk en vaderland!’
‘Een buitenkans, buurman!’ , ik pakte hem beet
De buurman gaf hem al een schop voor z’n reet.

Ik schoof hem direct in de kelderschacht
De buurman duwde zijn Rolls in de gracht
Geketend zit Jansen nu te schrijven:
‘’k mag nooit van m’n leven meer slaven drijven’
En in Nederland ? Ja, het is weer een bende,
Maar zonder een Jansen, bespaar ons die ellende!