vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De Stilte Wenkt
De stilte wenkt
Woedt in me
Als een storm
Broeit in me
Als een vlammenzee
Ongeloof
De stilte wenkt
Omarmt me
Als een moeder
Grapt met me
Als een vader
Vol ongeloof
De stilte wenkt
De nacht lacht
De maan danst
Alles danst
In ongeloof
Behalve ik
Ik sta stil
In de stilte
Van de broeierige woede
Geloof me toch
Reacties op ‘De Stilte Wenkt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!