vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Pijnwoestijn
Eeuwenoude kraaien
Cirkelen om me heen
Als gieren met vonkende ogen
Dorstig ben ik op zoek
Dor en leeg landschap
Doorkliefd door een lege rivier
Met slechts één dode boom
Hoop vind ik hier niet
Vruchtbare, tedere oase
Schitterend in de zon
Met verkoelende watervallen
Weg wuif ik de hallucinatie
Kreunend kruip ik verder
Handen brandend aan het hete zand
Hallucinaties hier
Gieren en kraaien daar
Net wanneer je denkt
Dat het echt niet erger kan
Steekt er een zandstorm op
En word je weer bedolven
Reacties op ‘Pijnwoestijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!