Piet ziet het niet zitten

“Bah…” zei zwartepiet, “het regent dat het giet!”
“Wat nou “bah”?’ zei Sintklaas “verman jezelf nu pietenbaas”
Maar piet vervolgde sip: “k wil weg uit Nederland, terug naar Spanje naar het strand”
“Ik heb schoon genoeg van lijstjes, van schoenen van daken en van wijsjes”

“Hoor eens even” zei de Sint “ik weet dat regen je niet zint
Maar je houd toch van de kindjes, van pakjes en van lintjes?
En de kindjes houden toch van jou? Droog je tranen dus maar gauw”
“Nee”, zei piet wat zwakjes “Het gaat ze enkel om de pakjes…”

“Da’s onzin” zei de Sint nu zonder lach,“en een piet die ‘bah’ zegt krijgt ontslag”
Maar ‘s nachts dacht Sint met pijn in ’t hart, aan zwartepiet en zijne smart
Er zat een kern van waarheid in, moest Sint bekennen met tegenzin
Zelden nog kreeg Sint een kindergroet, wel verlanglijstjes, in overvloed

Neem nou [...] dacht de Sint, iemand die lijstjes geweldig vindt
Sint wist wel wat hij wou die jongen, maar had hij ooit ‘n lied voor Sint gezongen?
Zat er ooit een wortel in zijn schoen? Iets als uitdrukking van fatsoen
Of lag er ooit een briefje bij de schouw, met alle dingen die hij, Sint zeggen wou?

“Ach”, zo zei de Sint, “hij is in de pubertijd, hij kent geen zorg, geen prioriteit.
Er is niets waar hij zich echt aan stoort. Hij moet nog leren hoe het hoort.”
Tja, Sint houdt nu eenmaal veel van geven. Zonder, zou een kind geen feest beleven
Daarom weet Sint het goed gemaakt, zodat ook piet zijn geraas nu staakt

Jij mag vanavond eens iets terugdoen, voor al dat snoepgoed in je schoen
Zing jij nu eens een mooi liedje, voor de Sint en zijn pietje
Dan krijg jij van hen wel je pak, dat zij zullen achterlaten op het dak
Ze zullen wachten tot je heb gezongen, het laatste beetje lucht uit je longen

Van Sint en Piet