de Tuinen van de Heer

Toen God, de mens op aarde schiep
en met hem door de tuinen liep,
toen leerde Hij hem kwaad en goed
en hoe je iets beheren moet.

Hij gaf hem hersens vol verstand
en om z'n hart een gouden band,
als waarborg voor een goed beheer,
voor de tuinen, van de Heer.

De mens verkocht die gouden band,
voor gaven uit z'n eigen hand.
Die band van zuiver edel goud,
ruilde hij, voor een juk van hout.

Terwijl de eeuwen gleden, een voor een,
veranderde dat hout in steen.
De mens vervloekte toen z'n God,
en gaf Hem schuld aan eigen lot.

Ondanks die hoge mensentoon,
veegt Hij telkens de lei weer schoon,
geeft nieuwe frisse pracht,
aan wat door mensen is verkracht.

Mocht u ooit even open staan,
en dan een enkel Woord verstaan.
Bedenk, heel even was u weer,
in de tuinen van de Heer.