Kerstmis in de cel
Kerstmis in de gevangenis
De kerstlichtjes gaan aan en uit
Ik zet oploskoffie, de ketel fluit
Ik nestel me in mijn bed, alleen
Enkel een grijs deken om me heen
De kerstboom is mijn enige maat
ik heb hem versierd, in groot ornaat
voor mezelf een cadeau met grote strik
voor de anderen een neppakje in ’t wit
Vrienden heb ik al lang niet meer
Familie deed me teveel hartzeer
Kerstmis is een moeilijk moment
Ik voel me nu een emotionele vent
Toch loods ik mezelf elk jaar
Naar het volgende Nieuwjaar
Ik zet de boom alleen voor mij
De hoop is er, ik kom in april vrij
De grote beer
Ingezonden door
Geplaatst op
30-11-2012
Over dit gedicht
eenzaamheid met Kerst in de gevangenis
Geef uw waardering
Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid Gevangenis VerdrietReacties op ‘Kerstmis in de cel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!