Ruzie

Ruzie.

Ik mis de oude jij.
je maakte me altijd vrolijk en blij.

we hadden een goede band opgebouwd
en bij jou voelde ik me heel erg vertrouwd.

tot ineens jij me ging controleren,
en vond dat ik was verandert.

ik wilde minder afspreken,
en onze vriendschap was gekantelt.

ik ben ook verandert,
maar je deed alsof je me moeder was.

die vrolijke tijden met jou,
op de momenten dat ik me down voelde

voelde vertrouwd.
ik hou van je, en ik heb het gevoel
dat het nooit op houd.

je was een goede vriendin van mij,
en ja ik heb fouten gemaakt.

maar het voelde niet meer als vrienden.
het voelde meer alsof je me moeder was.

je wees me op dingen, en deed het zelf ook.
ik wil niet kinderachtig doen, maar ik weet
dat het stom is, wat ik nu doe, ik rook.

ik blow en ik drink,
maar meisje, waar ging het mis?

ik mis die leuke verhalen van jou over jou en je vriend.
ik mis de liefde in een vriendschap, die jij echt verdient.

ik wil niet gemeen tegen je zijn, of onaardig
ik ben ook maar een mens, die leeft op deze aarde.

ik voel me eenzaam en schuldig.
ik wil ook een vriend, die me niet beduvelt.

ik wil ook gelukkig zijn, ook al weet ik dat je dat nu niet bent.
ik weet nog dat je kapot ging, toen wij uit de klas werden gezet.

jij naar een hoger niveau, en ik op het zelfde.
voel me nog steeds een domme uilskuiken.

ik mis je,
maar weet niet of ik het nog kan goed maken.

ik heb je hart verscheurt
en dat litteken zal altijd blijven.

ik heb je voor schut gezet, gewoon omdat ik boos was.
je controleerde, en je deed als of je me moeder was.

ik had geen zin om met 20 graden binnen een film te kijken,
terwijl andere lekker buiten childe.

ik had geen zin om savonds nog een halfuur in het donker,
zonder licht naar huis te rijden.

ik weet niet , of het ooit nog goed komt, maar ik hoop
dat deze pijn die jij en ik voelen, ooit stopt.

wij voelen elkaar aan, we hadden een goed vertrouwersband,
we vertelde elkaar alles, de leuke maar ook de minder leuke kant.


toen het slecht bij mij thuis ging,
kon ik bij jou terecht.

maar nu gaat het nog slechter
en ik voel me steeds erger.

jij wilt dat ik weer verander naar "toen".
Ook al was ik 'toen' down, ongelukkig, depressief en had een eetstoornis.

nu ben ik vrolijk, gelukkig, happy en blij, met littekens in mijn hart.
mijn eetstoornis is nog niet over, maar ik kom er wel.

ik ben nu gelukkig en wil zo blijven.
met pijn in me hart omdat ik jou vreselijke dingen heb aan gedaan.

ik mis je.
ik wil je terug.
als een vriendin.

maar hoe ? ik heb je zoveel pijn gedaan.

ben bang dat je ouders me niet meer mogen,
me niet meer aardig vinden en ik niet meer welkom ben.

ben bang dat het nooit meer word, zoals het was.
ben bang, dat ik je te veel pijn heb aangedaan, dat was ook niet de bedoeling..

ik wilde het gewoon niet meer.
dat gezeur, onze discussies, het was klaar.

maar nu stel ik me aan en ben ik raar.

ik mis je.

vrienden sinds 1 september 2008
tot 25 oktober 2012