vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De stille bladeren
De takken dansen
De bladeren dwarrelen in het rond
Jouw naam wordt fluistert
En zie jouw gezicht
In de dwarrelende blaadjes
De takken weer stil hangend
De bladeren weer stil op de grond
De stem die is weer verdwenen
En vang de laatste glimp op
Van jouw gezicht
Druppel voor druppel
Valt op de stille bladeren
Ik kijk naar boven
En denk: Oma huilt
Voor altijd uit het oog
Maar nooit meer uit ons hart
Esmee
Reacties op ‘De stille bladeren’
-
Echt een super lief gedichtje. Je oma zou blij zijn!
Lore M - 14-12-2012 om 17:10