vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dood
Dood,
dat wil ik,
'kben zo eenzaam en alleen,
enkel mijn dieren die me begrijpen;
de wind raast door mijn hoofd en zet mij aan het denken,
wat ik denk is nu wel duidelijk;
kheb het leven gegeven, gegeven aan haar,
zij die mijn leven verwoeste;
en heb lang, lang nagedacht over hoe het leven zou zijn, zonder deze vreselijke pijn...
Nu weet ik het zeker,
het is niet voor niets dat ik mijn leven heb gegeven!
Reacties op ‘Dood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!