vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vieren als één
Ik lach, en mijn familie,
die lacht met mij mee.
Want samen,
vieren wij als één.
Is het de geboorte van Jesus?
Of de komst van Sinterklaas?
Of zelfs,
de terugkeer van weer een nieuw jaar?
Ik zou het niet meer weten,
mijn hoofd is door de war.
Als bladeren, waaiend door de wind,
glippen mijn gedachtes weg.
En weet je?
Het maakt mij niet uit.
Want in December,
dan vier ik luid,
samen met iedereen
waarvan ik houd.
Reacties op ‘Vieren als één’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!