Toelaten

pijn laat ik langzaam toe
uitgeput en moe
plof ik in de stoel
loslatend elk doel

denkend over hoe het was
niet lopend in de pas
dat zal het wel zijn
de oorzaak van de pijn
nadenken over de oorsprong
een weg die ik mezelf opdrong

nu bedaren
navelstaren
gedachten laat ik gaan
zie mezelf staan
op die doodlopende weg
nu ik dit hardop zeg
zal ik de pijn verdragen
mijn missie zal slagen