vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vernedering
Elke keer,
Als ik iemand hielp.
Een trap in mijn rug,
Die me onderuit liet.
Vernederd en gepest,
Uitgescholden en bespot
Elke keer opnieuw,
Hoe hard ik ook mijn best deed.
Tranen die ik liet,
Voor harteloze mensen.
Die mij wouden zien lijdden.
Me wouden vernedering.
Ondanks die vernederingen,
Bleef ik mensen helpen.
Ook al wist ik,
Dat ze me de put in zouden helpen.
Jaren mijn leven verpest,
Elke dag weer.
Die woorden en die zinnen,
Dat gepest en geroddel.
Nu sta ik op,
En loop weg.
Weg van deze plek,
Weg van deze vernedering
Ingezonden door
Geplaatst op
21-11-2012
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VernederingReacties op ‘Vernedering’
-
Prachtig gedicht! 5 sterren van me :) Ga zo door! xx CME
CookiesMunchEather - 22-11-2012 om 17:20
-
5 Sterren....heel herkenbaar!!! Mooi omschreven....Groetjes Boogje...
Boogschutter-67 - 19-07-2013 om 09:33