Overleden

Leven is net een gebergte. Je hebt ups, de top en je hebt downs, het dal.
Wij, wij zitten nu in een dal. Dit is de eerste keer dat er iemand in mijn familie is overleden.
En ik moet zeggen het valt zwaar.
Je bent net lekker die berg opgeklommen, en dan, dan val je er weer af en beland je in een dal.
Je bent gewond. En kan dus niet weg. Die wond moet eerst helen.
Het helen kan je zien als het verwerken van je verdriet en pijn.
En als je wond is geheeld vormt het een litteken. Een litteken zodat wij jou nooit vergeten!
Dan kan je heel langzaam weer de berg gaan op klimmen.
Want mijn wond gaat genezen, ik weet dat het nu al raar klinkt.
Maar mijn wond gaat genezen en jij krijgt een mooi plekje in mijn hart!
Het leven is zwaar en pijnlijk, maar ik weet dat jullie wond ook gaat genezen.
Want ik had een fantastische oom die nu over mijn maar ook jullie schouder meekijkt, en helpt wanneer het tegenzit!