De boom
de boom staat hier al jaren
met zijn ringen die verklaren
hij staat hier al een tijd
met zijn takken uitgespreid
ruist zijn blad, blikt rustig omlaag
heeft generaties voorbij zien komen, gehaast of traag
een oma, opa, vader, moeder, dochter, zoon
het uitzicht is hem zo gewoon
heeft al veel meegemaakt en gezien
verdriet, blijdschap maar bovendien
de wisseling van mensen in zijn beschutting
jaren achter elkaar, telkens weer een nieuwe ring
de boom voelt de sporen die mensen achterlaten
gevoelens van liefde, helaas ook van haten
het ingekraste hartje in zijn stam
hij staat het toe, overleeft de schram
geeft zijn schaduw aan een ieder die dat wil
geeft zijn rust, slecht het geruis, verder is het stil
geeft zijn zuurstof, hoog boven ons verheven
geeft de generaties lucht om te kunnen leven
de boom staat hier al jaren
met zijn ringen die verklaren
hij staat hier al een tijd
met zijn takken uitgespreid
.
Reacties op ‘De boom’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!