de zwengelwals

De zwengelwals

Ik sta te zwengelen aan
Het draaiorgel van mijn bestaan
Voor fijngevoelige oren,
Is het niet om aan te horen
Maar houdt U van zielige klanken
Dan zult U mij zeker bedanken
En bent U gesteld op verdriet
Luister dan naar mijn levenslied.

Mijn vader was een vagebond
Zat vlak voor mijn school op grond
De meester zei steeds: ‘jij bent slecht
Daar kom jij straks ook terecht’
Mijn moeder deugde voor geen zier
Want zij was een vrouw van plezier
Ik was een skelet moet u weten
Want ik kreeg van dat wijf nooit te vreten.

Al jong vloog ik uit dat wespennest
En ging werken bij de boer
Ik schepte de hele dag paardenmest
En verdiende geen malle moer
’s nachts moest ik slapen in de schuur
Met een baggervet varken als buur
Ik raakte al snel met dat beest bevriend
Maar helaas werd het opgediend.

Toen rolde ik in het dievenvak
Maar daar had ik geen kaas van gegeten
Ik zat dus al spoedig in de bak
zo had ik ten miste te eten
van zeven jaar zitten in een cel
kreeg ik allerlei rare kwalen
ik was er dag in dag uit onwel
maar een dokter kon ik niet betalen.

Ik zal u de rest maar besparen
Al die vreselijke jaren
nu moet ik weer zwengelen aan
Het draaiorgel van mijn bestaan
Je beurt niet echt op van mijn gezang
Maar ik heb geleden mijn leven lang
Dus geef met gulle hand
Vul mijn hoed tot aan de rand !

Fv 8.11.12