gemis

gevangen in een web van eenzaamheid
niemand is daar op voorbereid
het leven sluiert om je heen
maar waar ben jij ? waar ging je heen?
soms een zon door een sluier van verdriet
niemand weet dat , niemand die dat ziet
het lijkt goed maar dat is het niet
het zit diep van binnen mijn verdriet
je bent nog steeds in mijn gedachten
wanneer zal die pijn toch verzachten
veel lieve mensen om me heen
maar waar ik ga, ik ga alleen
soms zie ik twee mensen samen zijn
dan krimt mijn hart , en voel ik die pijn
zal die pijn ooit over gaan
en weer vrolijk in het leven staan.