vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wolfskind
leven in een stam
maar er niet bij horen
Niemand praat met mij
iedereen loopt me voorbij
anders moet ik zijn
anders dan mijzelf
misschien wordt het dan beter
niet meer eenzaam zijn
vroeger in het bos
was ik niet alleen
wolvenvrienden om me heen
zorgden steeds voor mij
iedereen leefde in vreugde
niemand had vooroordelen
verlangen naar die tijd
hopelijk komt die snel terug
Ingezonden door
Geplaatst op
19-11-2008
Geef uw waardering
Op basis van 35 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaam Eenzaamheid Stam Vooroordelen Vrienden WolvenReacties op ‘Wolfskind’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!