vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Halloween
Lange slierten mist kruipen om ons heen
een koude tocht kruipt omhoog langs mijn been
ik voel de spanning stijgen
mijn ademhaling lijkt wel wat op hijgen
een ijzige kreet, galmt door de donkere straten
nee blijf bij me, je mag me nu niet verlaten
mijn hond jankt, en wil er snel van door
Wat is dat voor gejammer, dat ik in dat steegje hoor
kleine lichtjes zweven om mij heen
ik ben bang, mijn hart lijkt wel van steen
maar dan zie ik verkleede kinderen, met lachende gezichten
die hun snoepzakjes nu op mij richten
trick or treath roepen ze in koor
en daaraan geef ik maar al te graag gehoor
Reacties op ‘Halloween’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!