vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Woorden
Woorden heb ik nodig
Om dit gevoel te kunnen vertalen
De weg ben ik kwijt
In wat lijkt mijn eigen verhalen
Stil is mijn tong
Maar aan de binnenkant woelt een storm
Emoties die niet meer zijn te verdragen
In hun aller pijnlijkste vorm
Mijn lichaam geeft het op
Geraak niet meer vooruit
Alles wat teveel is
Komt er letterlijk uit
Moet mij neer leggen
En aanvaarden dat het niet meer gaat
Lukt me even niet meer alleen
En dat maakt me kwaad
De onrust neemt het over
Het vertrouwen is verdwenen
Er is alleen nog angst
In tranen verschenen
Het voelt aan
Of ik leef buiten mijn lichaam
Maar wie....
Wie zal mij ooit verstaan..?

Ingezonden door
Geplaatst op
02-11-2012