vorige gedicht
vorige gedicht
Jouw ogen
Als ik nu weer in je ogen kijk
Voelt het zo raar
Alsof ik er niet naar hoor te kijken
Terwijl ik nogsteeds hetzelfde voel
Het voelt als een verboden terrein
Maar ik kijk er toch naar
Ook al doet het me stiekem pijn
Maar het zijn de mooiste ogen die ik zag
En dan ook in combinatie met die lieve lach
Je laat me smelten van binnen
Maar toch moet ik je laten gaan
Net als mijn tranen
Ingezonden door
Geplaatst op
25-10-2012
Over dit gedicht
...
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Reacties op ‘Jouw ogen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!