vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdronken kaarslicht
Ooit brandde er een klein warm vlammetje
Het was ons eigen heldere mooie kaarslicht
Maar jaren later verdronk het plots ineens
En verloren we elkaar dan ook uit het zicht
Al het water slokte onze liefde langzaam op
En werd alles met één golf uit elkaar gedreven
De vloed overspoelde al onze gevoelens voor elkaar
En zal het uitgedoofde kaarsje nooit meer licht geven
Ingezonden door
Geplaatst op
24-10-2012
Over dit gedicht
Over de liefde.