Roddelen, Roddelen, Roddelen!
Roddelen, Roddelen, Roddelen!
Mijn naam haal je elke keer in je mond,
Maar als ik erachter kom,
Dan zak je ineens diep in de grond,
Hoezo kan je nou nooit eens eerlijk zijn,
Doe je dit soms allemaal voor de gein?
Je zegt dat je me haat,
Maar vervolgens over me praat,
Zeg het dan recht in mijn gezicht!
Nee dan klappen we dicht,
Als je echt iets over me te zeggen hebt,
Kom dan gewoon naar me toe,
Van al dit gedoe wordt ik zó moe!
Mij niet belangrijk vinden,
Dat is wat je zegt,
Alleen als ik iets weet,
Dan zijn we weer vriendinnen?
Ik ben het zat om dat ene meisje te zijn,
Om kapot te gaan door de pijn,
Maar er komt een dag dat ik je terug pak!
Meis geloof me maar,
Dit is echt geen grap!
Er komt een dag dat je voorschut wordt gezet!
Dan ren je huilend naar je bed,
Weet dat ik niet zo behandeld wil worden,
Er komt een dag dat ik je echt ga vermoorden.
De wraak zit zo hoog,
En ik dacht dat ik je mocht,
Wees blij dat je k*t nog niet is verkocht!
Reacties op ‘Roddelen, Roddelen, Roddelen!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!