dromen die leken verloren
mijn wensen lijken onmogelijk,
niet haalbaar en onbereikbaar..
Op verre afstand zie ik ze nog heel zachtjes twinkelen,
maar je moet goed kijken om ze te zien...
het moment was er dat ze heel helder waren en nu in een spat even verdwenen waren ...
het leek even niks meer waard te zijn door alles wat er gebeurd maar je gaat verder en je ziet het uit het niets weer opduiken..
een teken dat ik alles toch weer op moest pakken ...
ik heb me fouten gecorrigeerd ik heb me ogen weer geopend
ik ben dingen gaan inzien,
ik heb toegegeven aan het verdriet uitputting en moeheid ..
daara ben in weer opgekropen heb het weer voor gezien ..
ik ben gebruikt,
der is met me gespeeld,
ik heb fouten keuzes gemaakt,
en ben de foute weg ingegaan...
uiteindelijk ben ik weer afgeslagen en loop ik weer goed,
gebruikt ben ik nog steeds,
en der is ook nog steeds met me gespeeld,
maar me keuzes die heb ik goedgemaakt samen met de mensen weer om me heen.
Wat ben ik blij dat er mensen om me geven die me helpen en toch maar voor de zo veelste keer weer steunen ...
behandelt heb ik ze slecht maar het spijt me oprecht..
meer kan ik niet zeggen maar ik voel het de pijn is oprecht ...
voel me schuldig doe alles er aan om het recht te zetten ..
Want wat jullie betekenen voor mijn is niet nep nee dat is echt voor vrienden maar in het bijzonder famillie ...
dit keer zet ik het voor altijd en eeuwig recht...!!!
Reacties op ‘dromen die leken verloren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!