Hoe kon ik nou zo dom zijn
Het is moeilijk om te beseffen wat er is gebeurd,
maarhet leek alsof het zo had moeten zijn.
Ik had me bedacht dat het deze keer moeilijker zou zijn,
maar het kwam als een schok en verder liet ik geen traan ik ben meteen weer verder gegaan.
Ik had zoiets van hoe kon ik uiteindelijk zo dom zijn voor de 2e keer dat spelletje aan te gaan maar dat is achteraf.
Ik heb er zoveel weer voor laten vallen en te veel voor laten gebeuren,
en als schouder klopje krijg je het zelfde riedeltje naar je kop gesmeten...
Weet je hoe moeilijk het is om dingen zomaar weer op te pakken wat je had weggegooid had en weer door te gaan ik heb fouten dingen gedaan maar heb ze weer opgepakt en ben weer verder gegaan,
en het valt wel zwaar dat zal het altijd blijven maar mijn zul je nooit meer terug krijgen.
Ooit zul je zeggen had ik maar ...
maar dan is het te laat en ben ik net zoals nu gelukkig met de mensen om me heen die oprecht van me houden,
en geen spelletje spelen en 2 keer het dezelfde excuses gebruiken nee die mensen laat ik nooit vallen en jij ..
jij zal uiteindelijk zelf je straf wel krijgen met dat ontspoorde gedrag van je !!
Reacties op ‘Hoe kon ik nou zo dom zijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!