vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Haar huisarrest
Ik stapte door de deuren
van je ziel
Dobberend in een bootje
op de zee van je tranen
Beklom je toren
en ving verloren dromen
Ik zocht en zocht je
je zat in een verborgen kamer
met de gordijnen dicht
diep in het huis van je hoofd
Terwijl ik doorheen de stad kroop
aan een gouden draadje hoop
met een oor gedrukt tegen de kathedralen van het hart
glurend in bibliotheken vol herinneringen
liefde, vreugde, spijt en smart
Reacties op ‘Haar huisarrest’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!