Liefdes verdriet

Tranen stromen van mijn gelaat,
ik kan niet geloven waarom je mij verlaat.
De golven van mijn tranen zijn heftig en groot,
en het bloed dat ik voor jou verlies kleurt rood.
Zie mij hier met een mes voor de spiegel staan,
sorry, maar ik kon het verdriet niet meer aan.
Ik gaf jou mijn liefde diep uit het hart,
maar jij maakte mij vanbinnen helemaal zwart.
Je stopte me vol met afschuw en haat,
ik werd depressief en wist echt geen raad.
Langzaam zakte ik door mijn knieën op de grond,
toen kwam moeder de kamer binnen met open mond.
Het enige wat ik nog kon zeggen,
was dat jij het haar maar moest uitleggen.
Want door wat jij had gedaan, was mijn leven eraan...