Dood
Opa je leven was heel fijn. Toen je stierf voelde ik mij klein.
Afscheid nemen ik dacht er niet aan.
Nu zit je tussen de sterren en de maan.
Houden van jou deed ik altijd.
Ik heb nooit meer spijt.
Ik denk steeds aan jou.
Elke minuut zelfs nou.
Jou raakte ik kwijt.
Gelukkig stierf je niet aan een strijd.
Ik kijk naar boven en zie jou.
‘k vraag me af heb jij het niet kou.
Weer leven met jou dat is mijn droom.
Maar alles gaat nu te sloom
Kon ik maar toveren elke minuut van de dag
Dan toverde ik heel snel weer jou lach
Kusjes Esra.
Reacties op ‘Dood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!