De Zee
Golvende zee
Op jouw ritme dans ik met je mee
Blote voeten in eb en vloed
Het zand tussen mijn tenen doet me goed
Ik laat het zoute water tot aan mijn enkels reiken
Niemand kan me hier in deze oase van rust bereiken
Rustig water, op kalme zee
wil ik eindeloos drijven
ik ga met haar mee
hier wil ik niet langer blijven
waarin woelige tijden
mensen elkaar immer bestrijden
Onstuimig schuimende zee
Toch wil ik met haar mee
Naar een plek waar ik tot rust kan komen
En het ruisen van de zee
me leidt naar mooie dromen
De zee, wonder der natuur
blauw ruisend en zo puur
niets zal haar getijden verstoren
dan enkel de mens uit deze natuur geboren
de zee en haar eindeloze horizon
ik wou dat ik er soms in verdwijnen kon

Ingezonden door
Geplaatst op
07-10-2012
Over dit gedicht
Ik ben graag aan zee; voor een korte vakantie, voor een dag zelfs, ... Als ik dan langs de vloedlijn loop, kan ik mijn hoofd zuiveren.
Geef uw waardering
Op basis van 32 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eindeloos Rustig Voeten WaterReacties op ‘De Zee’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!