Als het mee zit.

Onbeheerst, en zo schokkend
pleegt je moeder het geweld
wat diepe, diepe wonden
voor altijd met je versmelt

vanaf toen werd alles anders
niet meer onbekommerd jong
maar voorzichtig op je hoede
niet het hart meer op de tong

je bouwt jezelf een muur
en zo kom je er doorheen
die muur blijft altijd bij je
je leven lang neem je die mee

je lijkt bijna onbereikbaar
voor de mensen in je hart
er ontbreekt iets wat ze missen
soms te grauw en soms te zwart

je zou zo graag willen delen
in verdriet en in geluk
maar dat vraagt om een connectie
en daar loop je dan op stuk

de connectie met gevoelens
de blokkade van je muur
bijna niet meer te doorbreken
de prijs van veiligheid is duur

diep van binnen ben je anders
met emotie, met meer kleur
maar hoe kom je door die muur heen
hoe vind je toch die deur

die je toegang geeft tot leven
in contact met je gevoel
zodat je eindelijk kunt beleven
waarvoor emotie is bedoeld

het is zoeken naar een uitweg
zoeken in een labyrint
van gevoelens en ervaring
als volwassene en kind

daarin ligt het opgesloten,
't is een lange weg te gaan
maar misschien, als alles meezit....
zal die uitweg toch bestaan