vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het grillig rood
wilde de glans
van het marmer schrapen
in een poging het dieper te raken
volgde
het grillige rood
in zijn geaderd patroon
voelde hoe het zich
warmde aan mijn handen
van weerstand ontbloot
volgde haar strijd
tegen natuur en verleden
in sprietig verloop
heb toen haar pijnen
met schoonheid gewreven
de tijd verstillend gepolijst
wil melker
05/10/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Het grillig rood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!