Mijn helden

Lieve mama en papa

Sorry dat ik jullie soms zo teleur stel.
Want ja, vaak gelijk hebben jullie wel.
Ik kreeg hulp maar voor jullie was dat niet goed genoeg.
En sorry dat ik daarom zo vaak, helemaal uit het veld sloeg.
Ik was vervelend, kwetsend en gemeen.
Maar eigenlijk had ik dat pas later door, en niet menteen.
Want jullie zijn de mensen, die mij hebben gezet op deze aard.
De mensen die in hun graf meenemen, de geheimen wat ze hebben bewaard.
Ik wil soms perfect zijn, maar dat kan ik niet zijn.
Want perfect zijn is saai, gek vind ik gewoon fijn.
Ik zal me best doen voor altijd in me leven.
Want jullie doen ook je best en willen mij altijd het beste mee geven.

Sorry, het spijt me.
Ik hou van jullie.