Deurmat
een traan die als een zuur
door je wang heen brand
tot je ze smaken kan
en je tong verlamd
er valt nog zo veel te zeggen-
de woorden laten zich niet meer spreken
met klanken en gebrabbel dan maar
zoals een moeder haar krijsende baby,
zal ik doen alsof ik je begrijp
altijd blijven ja knikken
tot mijn hoofd van mijn romp rolt
en aan jouw voeten ligt,
als een deurmat.

Ingezonden door
Geplaatst op
03-10-2012
Over dit gedicht
een gedicht over het eindeloze uitpraten in een stukgelopen relatie. Uiteindelijk moet er altijd wel iemand plooien.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Deurmat Liefdesverdriet OnbegripReacties op ‘Deurmat’
-
Heel mooi beschreven :)
Verwijderde gebruiker - 03-10-2012 om 16:49
-
Mooi geschreven, diepzinnige gedachte, maar als je hem tot in de kern begrijpt, klopt het wel precies. Liefs, Anouk.
Linda - 22-10-2012 om 18:58
-
Hee hoi! Wat een schitterend gedicht! Echt goed de emotie verwoord! Ik heb leuk nieuws; mijn 1ste gedichtenbundel; "Weg van Verbazing" komt binnen kort (in eigen beheer) uit! Echt spannend! Ciao
Verwijderde gebruiker - 04-11-2012 om 20:24
-
heel erg mooi zoveel gevoel erin zo mooi verwoord bedankt voor je reacties erg lief heb je bij mn favo's gezet liefs brigitte
Verwijderde gebruiker - 16-11-2012 om 17:48