Geborgenheid

de geborgenheid voorbij
staan wij voor hete vuren
toch stappen we uit de rij
naar nieuwe avonturen

die dorst nog niet gelest
wil in ‘t volle leven staan
verlaten het veilige nest
dat toch wel zal vergaan

we gaan en gaan, wat komt erna
vanwaar die drang, die lust
illusies, dromen achterna
uiteindelijk rust aan veil’ge kust

daar aan die kust bekennen wij
hier zijn wij van wal gestoken
aangespoeld herkennen wij
resten geborgenheid gebroken

Huib van Riet