Geschonden

Waarom zou ik moeten huilen
Om de regen die stopt in stilte
Hij slaapt vannacht toch niet thuis

Ik kan alleen maar huilen om
Mijn lichaam
Geschonden, voor jouw ogen niet bekend
Alleen jouw handen fluisteren de
Harde waarheid

Ze vergeten het steeds
Dat gisteren mijn ogen heeft verblind
En ik vandaag dus niets meer zie

Ze horen me niet, waarom niet?
'Ach, het is maar een spelletje
De volgende keer win jij wel weer'

Ze moesten eens weten

Laat het nu net zo zijn
Dat mijn jeugd voorbij is en
Mijn lichaam volwassen geworden is

Dat littekens meerekken en dus
Altijd zichtbaar blijven